kabuk.

sabah altıda kalktım. otobüste uyudum. tramvayda uyudum. geldim derste uyudum. ilk ders, ikinci, üçüncü, dördüncü. beşinci derse girmedim. eve gideyim ben dedim. tramvayda duyguş aradı. konuşurken bağırarak ağlamak istedim. oysaki çok alakasız şeylerden bahsettik. arabaşı çorbası yapacakmış akşam. mark eliyahu konseri için heyecanlı olduğunu söyledi. rüyasını anlattı. gülüştük. otobüste okuduğum kitabın sonu beni dehşete düşürdü. biraz ağladım.annemi aradım. eve erken geçeceğimi söyleyip kapattım. her çocuk emin olmalı annesinin sevgisinden. bir tek bunu bilmek de ayakta tutar. otobüsten indim. canım ölmek istedi. ama öyle böyle değil. karşıdan karşıya geçerken yola bakmadım. yürürken babam ölürse ağlar mıyım diye düşündüm. aklıma rüyam geldi. kendimden nefret ettim.
şimdi evdeyim. sigara böreği yapıp yiyeceğim. belki kadoyu beklerim.
çayın altını yaktım, müzik son ses.

ben biraz üzgünüm. annem erkenden uyumuş gibi üzgünüm hem de. ama şarkı çok güzel. eh, uzun uzun yazacaktım gerek kalmadı sanırım..

tık tık lütfen