sabah ağlayarak uyandım. en son seneler önce rüyamda arsız belayı gördüğümde böyle olmuştum. arsız bela tüm rüya boyunca elinde silahla kadoyla beni kovalamıştı. o kadar korkunçtu ki. bugünki de çok korkunçtu. annemin yanına gidip: "anne bana bu zulumü neden yapıyorsun." diye soruyordum. duyguş'u arıyordum ağlayarak, okey oynuyorum sonra ara filan diyordu. içim o kadar daraldı ki. çok berbattı.
şimdi masamdayım, kafamın içi bulanıyor böyle. şu müzik biraz olsun beni sakinleştirdi. baştan sona dinleyin. 4.30' dan sonra uçuyorsunuz zaten.
bir amme hizmeti olarak çevirisini de bırakıyorum buraya,

bulamadım üzerinde gözlerimi yumarak yürüyebileceğim bir yer

bulamadım bana ne söyleyeceğini bilen bir arkadaş

bulamadım beni uzaklara yüzdürebilecek bir deniz dalgası

bulamadım karmakarışık olan görüşümü ifade edebilecek tek bir söz

bulamadım olanların anlamını yorumlayacak bir şey

bulamadım insanın kinini kırabilecek ezgi

halkımı bulamadım

akrabalarımı bulamadım

huzur bulamadım

mutluluk bulamadım

yolumu bulamadım, geçidimi bulamadım

közünden hislerimi tutuşturabileceğim yıldız bulamadım

yalandan da olsa bardağımı dolduracak kadar ömür bulamadım

bir damla bile onu dolduracak kadar hayır bulamayan bardağım

bulamadım karmakarışık olan görüşümü ifade edebilecek tek bir söz

bulamadım olanların anlamını yorumlayacak bir şey

bulamadım insanın kinini kırabilecek ezgi

halkımı bulamadım

akrabalarımı bulamadım

huzur bulamadım

mutluluk bulamadım

yolumu bulamadım, çiftimi bulamadım